Καταδικασμένες στην μετριότητα οι Ελληνικές επιχειρήσεις

Διάβασα με καθυστέρηση ένα άρθρο σε οικονομική σελίδα εφημερίδας όπου μία Κυρία η οποία προφανώς εργάζεται σε εταιρεία που βρίσκει νέα στελέχη για μεγάλες εταιρίες εκφράζει την άποψη της ότι έχει δημιουργηθεί μία νέα κατάσταση στην Ελληνική αγορά που απαιτεί τα νέα και ικανά στελέχη να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να αντικαταστήσουν αυτούς που δεν κατάφεραν στα χρόνια της κρίσης να κάνουν την οικονομία μας να προχωρήσει.

Μιλάει γι'αυτούς που παρά τις υψηλές αμοιβές τους δεν μπορούν πια να ανταποκριθούν στις ανάγκες της αγοράς για ανανέωση.

Αυτό που δεν μας λέει όμως είναι ότι δεν υπάρχουν πια στην χώρα ικανά νέα στελέχη και μοιραία θα ανακυκλώνεται η σημερινή στείρα κατάσταση.

Σε συντριπτική πλειοψηφία οι ικανοί νέοι μας έφυγαν στο εξωτερικό και δεν πρόκειται να γυρίσουν πριν περάσουν τουλάχιστον 20-30 χρόνια, όταν θα έχουν κάνει τις αποταμιεύσεις τους και θα έλθουν για να απολαύσουν τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χώρα μας σε όσους έχουν χρήματα.

Ελάχιστοι είναι οι νέοι που δεν βρήκαν την δύναμη να φύγουν, για δικούς τους λόγους και όσοι έμειναν και είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν για 400-700 ευρώ το κάνουν με βαριά καρδιά και δεν πρόκειται να αξιοποιήσουν τις τυχόν ικανότητες τους αφού δεν πρόκειται να ανταμειφθούν αφού οι προϊστάμενοι τους δεν προτίθενται να τους παραχωρήσουν την θέση τους.

Για να ξεδιπλώσει ένας νέος τις ιδέες του χρειάζεται να δει ότι υπάρχουν προοπτικές και οι Ελληνικές επιχειρήσεις δεν φημίζονται για τα ανοικτά μυαλά τους, όλοι, όπως η κοινωνία μας προσπαθούν με κάθε τρόπο να κρατήσουν τα κεκτημένα.

Πικρή η ξενιτιά, αλλά συχνά σου προσφέρει την οικονομική δυνατότητα να έρχεσαι κάθε Σαββατοκύριακο σπίτι σου, ενώ εδώ σε αναγκάζει να πηγαίνεις με τα πόδια στην δουλειά σου για να γλυτώσεις τα εισιτήρια του λεωφορείου ή του τρένου.

Κώστας Ζουγρής