Αφήστε τον φανατισμό έξω από την μουσική. Η μουσική είναι μία και όλοι πρέπει να θέλουμε το καλό της
Ο πολιτικός φανατισμός θα αποτελειώσει την ήδη προβληματική Ελληνική μουσική. Δεν έχουν δουλειά οι πολιτικές σκοπιμότητες στην μουσική. Η μουσική δεν είναι αριστερά δεξιά, κεντρώα, είναι Η ΜΟΥΣΙΚΗ. Αφήστε τους να λένε ότι θέλουν, όπως εσείς, γιατί να τους φιμώσουμε; δεν είναι άνθρωποι σαν κι εμάς;
Η πολιτική είναι για τους πολιτικούς και η μουσική για τους μουσικούς. Είδατε ποτέ πολιτικό να κάνει μουσική κριτική σε κάποιον καλλιτέχνη για τα τραγούδια του;
Μπορούμε να κριτικάρουμε τον Σαββόπουλο, την Μποφίλιου, τον Αγγελάκα, τον Μίκη Θεοδωράκη για την μουσική τους, όπως και για τις πολιτικές τους θέσεις, όμως είναι παράλογο να τους κρίνουμε σαν δημιουργούς και ερμηνευτές από τις πολιτικές θέσεις που υποστηρίζουν, ή να τους κρίνουμε πολιτικά ακούγοντας τα τραγούδια τους.
Και βέβαια ο κάθε καλλιτέχνης μπορεί μέσα από τα τραγούδια του να εκφράζει τα πολιτικά του πιστεύω, θα ήταν άδικο όμως να κάνουμε συγκρίσεις για κάτι που ηχογραφήθηκε κάτω από διαφορετικές κοινωνικές συνθήκες με αυτές που επικρατούν σήμερα.
Οι άνθρωποι αλλάζουν μεγαλώνοντας και συχνά πηγαίνουν προς την πολιτική παράταξη που είναι και τα συμφέροντα τους.
Δεν ξέρω αν έχω δίκιο, αλλά μου φαίνεται παράξενο και υποκριτικό, καλλιτέχνες που έχουν μεγάλες περιουσίες, σε μερικές περιπτώσεις ξένων μάλιστα ξεπερνούν και το δισεκατομμύριο και να τους βλέπουμε να κάνουν δηλώσεις υπέρ των φτωχών.
Αν χωρίσουμε τον κόσμο της τέχνης σύμφωνα με τα πολιτικά πιστεύω του κάθε ηθοποιού, σκηνοθέτη, συγγραφέα, τραγουδιστή, ζωγράφου, κλπ με τα πολιτικά του πιστεύω, θα πρέπει να γράψουμε από την αρχή την ιστορία της ανθρωπότητας.
Θυμίζουμε τι είπε ο Σαββόπουλος στην σχετικά πρόσφατη συναυλία του στο Παναθηναϊκό Στάδιο:
«Ωραία η Κρήτη αλλά και η Θεσσαλονίκη μου και τι δεν έχει δώσει; Έχει δώσει αυτή την παράξενη ποιητική και τραγουδιστική παράδοση. Εγώ μπορεί να είμαι ο παλαιότερος αλλά καμαρώνω τους νεότερους όταν με ξεπερνάνε. Βέβαια μερικοί από αυτούς λένε ότι συμβιβάστηκα και ότι έγινα και εγώ κατεστημένο. Δεν πειράζει νέοι είναι και εγώ τέτοια έλεγα. Τα συμπαθώ όμως αυτά τα παιδιά του Βορρά και καμιά φορά προσπαθώ να πω και κάνα κομμάτι τους».
Αυτά σαν απάντηση σε παλαιότερες δηλώσεις του Αγγελάκα πριν από 10 περίπου χρόνια:
«Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον Σαββόπουλο στη δεκαετία του ’60. Έκανε φοβερά πράγματα τότε, άσχετα αν κάποια στιγμή έφερε τα πάνω κάτω και μας άφησε ξεκρέμαστους. Εντάξει, κάποιοι άνθρωποι γερνάνε περίεργα. Δεν έχει σημασία, άφησε κάποιους δίσκους πίσω του. Από εκεί και πέρα η Θεσσαλονίκη έζησε μια χρυσή εποχή με Παπάζογλου, Χειμερινούς Κολυμβητές, μετά τις Τρύπες, Σπαθιά, Μάλαμα και με το Θανάση Παπακωνσταντίνου στο τέλος. Πολύ ωραίες εποχές. Τώρα κάπου έχει θολώσει το τοπίο…».
Η μουσική είναι μία και όλοι πρέπει να θέλουμε το καλό της
Κώστας Ζουγρής
Αν πιστεύεις ότι αξίζουμε την συνεισφορά σου, και έχεις την δυνατότητα, είναι εύκολο να το κάνεις. Με αποκλειστικές ενημερώσεις θα είσαι 'πιο κοντά στην μουσική'
