Τα καταστήματα δίσκων ήταν 'ψυχοθεραπεία' αλλά και ιεροτελεστία ταυτόχρονα

Τα καταστήματα δίσκων ήταν 'ψυχοθεραπεία' αλλά και ιεροτελεστία ταυτόχρονα

Πάντα υπάρχει νοσταλγία για τα δισκάδικά, υπάρχουν βέβαια μερικά ακόμα, όμως η μαγεία έχει χαθεί

Vasilis Magoulas
Πόσο χαρούμενος ήμουν όταν έμπαινα μέσα.. Ήταν στα αλήθεια η "ψυχοθεραπεία" μου. Μάζευα πιτσιρικάς το χαρτζιλίκι μου και πήγαινα να αγοράσω cd, να το πάω σπίτι, να το ανοίξω, να το βάλω στο cd player, να το ακούω ενώ συγχρόνως διάβαζα το βιβλιαράκι του cover...

Nikos Yalides
Μαζευα ξεχωριστα λεφτά για να μπορέσω να κατέβω Σαλονίκη και να αγοράσω cd. Ήταν μία ιεροτελεστία για εμένα που μου προξενούσε απίστευτη χαρά. Παρόλο που η μουσική ήταν το πάθος μου με το που έκλεισαν αυτά τα μαγαζιά και έγινε τόσο προσβάσιμη η μουσική, σταμάτησα να ασχολούμαι.

Γιωργος Σωτηροπουλος
Δεν ήταν απλώς μια αγορά ενός δίσκου, ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία. Κυκλοφορούσε το νέο cd, συζήτηση Παρασκευή απόγευμα τι ώρα θα σηκωθούμε το Σάββατο πρωί και που θα συναντηθούμε, λεωφορείο και τσουπ στο κέντρο για καφέ - τυρόπιτα - βόλτα και κάνα δίωρο στο μαγαζί! Μετά σπίτι και το ακούγαμε παρέα!
Τέλος πάντων αλλά χρόνια άλλη γοητεία