Από το άλμπουμ So... Κυκλοφόρησε 25 Απριλίου 1986...
Το "Sledgehammer" έχει περιγραφεί ως dance-rock , funk rock και soul . Ο Ryan Reed του περιοδικού Paste ονόμασε το τραγούδι ένα χορευτικό " γαλανομάτικο ψυχή - αντηρίδα". Το Trouser Press το ονόμασε ως παράδειγμα της «χαρακτηριστικά εκλεπτυσμένης μουσικής» του Γκάμπριελ που σε αυτή την περίπτωση «αγγίζει τη φανκ ».
«Πιθανότατα ήμουν περίπου τριών ετών… Έπαιζα εκείνη την εποχή με την ιδέα να κάνω ένα άλμπουμ γεμάτο τραγούδια ψυχής – κυρίως άλλων ανθρώπων, αλλά ίσως και μερικά δικά μου. Ακόμα μπαίνω στον πειρασμό, αν και μάλλον αυτό θα ερμηνευόταν ως ακόμη μεγαλύτερο ξεπούλημα . Αλλά, ως έφηβος, η soul μουσική ήταν ένα από τα πράγματα που με έκαναν να θέλω να γίνω μουσικός. Ήταν πραγματικά παθιασμένο και συναρπαστικό… Ο Wayne Jackson, που παίζει σε αυτό το κομμάτι, ήταν επίσης με τον Otis Ο Redding και έκανα περιοδεία μαζί του όταν τους είδα στο Λονδίνο. Αυτό ήταν μια συγκίνηση για μένα, μόνο και μόνο για να λάβω πολλές ιστορίες θαυμαστών. Αλλά νομίζω ότι το τραγούδι επηρεάστηκε περισσότερο από πολλά από αυτά τα κομμάτια Stax και Atlantic παρά από Otis ιδιαίτερα." – Peter Gabriel, Ιούλιος 1986
Το τραγούδι περιλαμβάνει επίσης ένα συνθετικό φλάουτο shakuhachi που δημιουργήθηκε με ένα δειγματολήπτη E-mu Emulator II . Ο Γκάμπριελ είχε αναφέρει ότι ο «φτηνός ήχος οργάνων» προερχόταν από ένα ακριβό συνθετικό Prophet-5 , το οποίο θεωρεί ως «παλιό άλογο» ήχου. Τα δεύτερα φωνητικά ήταν από τους PP Arnold , Coral "Chyna Whyne" Gordon και Dee Lewis, ο οποίος έκανε επίσης τη στήριξη για το " Big Time ".
Το "Sledgehammer" είναι το μοναδικό Νο. 1 του Γκάμπριελ στις ΗΠΑ. Αντικατέστησε το " Invisible Touch " από το πρώην συγκρότημα των Genesis . Συμπτωματικά, ο μοναδικός Νο. 1 του γκρουπ στις ΗΠΑ. Ο τραγουδιστής των Genesis, Phil Collins, αστειεύτηκε αργότερα σχετικά με το περιστατικό σε μια συνέντευξη του 2014, δηλώνοντας: "Διάβασα πρόσφατα ότι ο Peter Gabriel μας έριξε από το Νο. 1 με το "Sledgehammer". Δεν το ήξερα τότε .
