Peter O'Toole: 10 υπέροχες ταινίες

Από από τις 4 στις 5, 01-08-2024 SHARES

" data-services="facebook">

Ο Ιρλανδός ηθοποιός Πήτερ Ο' Τουλ είχε γεννηθεί στις 2 Αυγούστου του 1932 και έφυγε από κοντά μας στις 14 Δεκεμβρίου του 2013.

Άρχισε να εργάζεται στο θέατρο, κερδίζοντας την αναγνώριση ως σαιξπηρικός ηθοποιός στο θέατρο Bristol Old Vic και στη Βρετανική Θεατρική Εταιρεία (English Stage Company), πριν κάνει το ντεμπούτο του το 1954 στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο το 1959, σε ένα πολύ μικρό ρόλο.

Ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος ήρθε όταν επιλέχθηκε να ερμηνεύσει τον Τόμας Έντουαρντ Λόρενς στην ταινία του Ντέιβιντ Λην, Ο Λόρενς της Αραβίας, το 1962, αφού ο Μάρλον Μπράντο δεν ήταν διαθέσιμος και ο Άλμπερτ Φίνεϊ απέρριψε τον ρόλο. Η ερμηνεία του αξιολογήθηκε ως η κορυφαία μεταξύ των 100 μεγαλύτερων ερμηνειών όλων των εποχών από το περιοδικό Premiere. Αυτός ο ρόλος τον έκανε γνωστό στους θεατές των Η.Π.Α. και του απέφερε την πρώτη από τις οκτώ υποψηφιότητες για το Όσκαρ Α΄ Ανδρικού ρόλου.

Ήταν ένας από τους ελάχιστους υποψήφιους για Όσκαρ ηθοποιούς που προτάθηκε δύο φορές για τον ίδιο ρόλο, σε δύο διαφορετικές ταινίες, ερμηνεύοντας τον Ερρίκο Β' της Αγγλίας στις ταινίες Μπέκετ (Becket, 1964) και Το λιοντάρι του χειμώνα (The Lion in Winter, 1968). Κατά τη δεκαετία του '60 συμμετείχε επίσης στις ταινίες: Χαρέμι για δυο (What's New Pussycat), πλάι στον Γούντι Άλλεν, Πώς να κλέψετε 1.000.000 δολάρια (How to Steal a Million, 1966) πλάι στην Όντρεϊ Χέπμπορν και Η νύχτα των στρατηγών (The Night of the Generals, 1967) πλάι στον Ομάρ Σαρίφ. Έπαιξε τον ομώνυμο ρόλο στον Άμλετ, σε σκηνοθεσία του Λόρενς Ολίβιε, στην παρθενική παραγωγή του Βασιλικού Εθνικού Θεάτρου (Royal National Theatre) το 1963.

Εμφανίστηκε, επίσης, στο Θέατρο Gaiety του Δουβλίνου, στο Η Ήρα και το παγόνι του Σον Ο' Κέισι, ενώ η επιθυμία του να παίξει στο Θέατρο Abbey, της ίδιας πόλης, εκπληρώθηκε το 1970, όταν εμφανίστηκε στο έργο του Σάμιουελ Μπέκετ, Περιμένοντας τον Γκοντό, μαζί με τον Ντόναλ ΜακΚαν. Το 1980 έτυχε ευρείας αποδοχής από τους κριτικούς για την ερμηνεία του ως σκηνοθέτης στην ταινία Στάντμαν, ο ριψοκίνδυνος δραπέτης (The Stunt Man).

Η ερμηνεία του ως Μάκβεθ, το 1980, θεωρείται συχνά ως μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στη θεατρική ιστορία, όμως ανάκτησε τη θεατρική υπόληψή του με τις ερμηνείες του ως Τζον Τάνερ στο Άνθρωπος και υπεράνθρωπος και ως Χένρι Χίγκινς στον Πυγμαλίωνα, και κέρδισε ένα Βραβείο Λόρενς Ολίβιε για την ερμηνεία του στο έργο Jeffrey Bernard is Unwell, το 1989. Άλλος ρόλος για τον οποίο προτάθηκε για Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου ήταν στην ταινία του 1982 Η τυχερή μου χρονιά (My Favorite Year), μια ελαφρή, ρομαντική κωμωδία σχετικά με όσα συμβαίνουν στα παρασκήνια ενός κωμικού βαριετέ σόου της τηλεόρασης, στη δεκαετία του 1950, κατά πολλά όμοιου με το σόου Your Show of Shows, στο οποίο παίζει ένα γηραλέο καυχησιάρη κινηματογραφικό αστέρα, που θυμίζει, εσκεμμένα, έντονα τον Έρολ Φλιν.

Το 1972 έπαιξε τον Μιγκέλ ντε Θερβάντες και τον ήρωά του Δον Κιχώτη στο Δον Κιχώτης, ο άνθρωπος απ' την Μάντσα (Man of La Mancha), την κινηματογραφική διασκευή του ομώνυμου πετυχημένου μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, μαζί με τη Σοφία Λόρεν. Επικρίθηκε ευρέως επειδή χρησιμοποίησε κυρίως μη τραγουδιστές ηθοποιούς και "κέρδισε" την αδιαφορία του κοινού της εποχής. Παρ' όλα αυτά, η ταινία είχε μεγάλη επιτυχία όταν κυκλοφόρησε σε βιντεοκασέτα και DVD, αν και υπάρχουν ακόμη εκείνοι που την κατακρίνουν. Τραγουδούσε ντουμπλαρισμένος από τον τενόρο Σάιμον Τζίλμπερτ, όμως οι υπόλοιποι ηθοποιοί τραγούδησαν με την πραγματική τους φωνή. Και ο συμπρωταγωνιστής του Τζέιμς Κόκο, που υποδυόταν τον υπηρέτη του Θερβάντες και τον Σάντσο Πάντσα, κέρδισαν υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες για την ερμηνεία τους.

Κέρδισε ένα βραβείο Έμμυ για τον ρόλο του στη μίνι σειρά Ιωάννα της Λωραίνης το 1999. Το 2004 ερμήνευσε τον Πρίαμο στην κινηματογραφική ταινία Τροία, που ήταν μεγάλη επιτυχία σε εισπρακτικό επίπεδο. Το 2005 εμφανίστηκε στην τηλεόραση ως ο Τζιάκομο Καζανόβα σε προχωρημένη ηλικία, στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά του BBC. Ο ρόλος του ήταν να διηγηθεί την ιστορία της ζωής του σε μια υπηρέτρια. Ο νεαρός Καζανόβα ερμηνεύτηκε από τον Ντέιβιντ Τέναντ, που χρειάστηκε να φορέσει μπλε φακούς επαφής για να μοιάζουν τα μάτια του με του Πήτερ Ο' Τουλ.

Το 2006 προτάθηκε για όγδοη φορά για το Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου για τον ρόλο του Μορίς στην ταινία Venus, που σκηνοθέτησε ο Ρότζερ Μίτσελ. Αργότερα, συμπρωταγωνίστησε, ως ο κριτικός κουζίνας Αντόν Ήγκο, στην ταινία κινουμένων σχεδίων της Πίξαρ Ο Ρατατούης, στην οποία ένας αρουραίος ονειρεύεται να γίνει ο μεγαλύτερος σεφ του Παρισιού. Εμφανίστηκε στη δεύτερη περίοδο της τηλεοπτικής σειράς Οι Τυδώρ, ως πάπας Παύλος Γ΄, ο οποίος αφορίζει τον βασιλιά Ερρίκο Η' από την Εκκλησία, γεγονός που οδηγεί σε αναμέτρηση μεταξύ των δύο ανδρών στα επτά από τα δέκα συνολικά επεισόδια.

Lawrence of Arabia - 1962