Από τον Κωστή Δ. Μπίτσιο
«Mother!/Mητέρα!»
7/10
Ο Νεοϋορκέζος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός Darren Aronofsky επανέρχεται με ένα φιλμ καταγγελία του θρησκευτικού φανατισμού, του πολιτικού και αθλητικού οπαδισμού, της αποθέωσης των καλλιτεχνών. Το δελτίο τύπου [«Ένα ζευγάρι, η Μητέρα (Jennifer Lawrence) κι Εκείνος (Javier Bardem) ζει ήρεμο κι ευτυχισμένο στο απομονωμένο, τεράστιο σπίτι του μέχρι τη στιγμή που απρόσκλητοι και παράξενοι επισκέπτες, ένας άντρας (Ed Harris) και μια γυναίκα (Michelle Pfeiffer) κάνουν αναπάντεχα την εμφάνισή τους και ο εφιάλτης ξεκινά…»] δεν αρκεί, για να περιγράψει τα όσα γίνονται. Αυτό που ξεκινά ως παραλλαγή του «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ», αφού το νεαρό ζευγάρι δέχεται την επίσκεψη ενός μεγαλύτερου ηλικιακά ζεύγους, καταλήγει σε μία αλληγορία για την σημασία της αγάπης στη επίγεια ζωή.
Η κάμερα του σκηνοθέτη ακολουθεί κατά πόδας την Μητέρα Γη, την οποία κυριεύει η απόγνωση όταν ο ένας μετά τον άλλον εισβάλλουν στην επιφανειακά ήρεμη ζωή της. Έχει επενδύσει τα πάντα στο περιβάλλον, το οποίο η ίδια ανέστησε, μετά από μία καταστροφή, και ενώ διαισθάνεται τον κίνδυνο, φαντάζει να αντιδρά με καθυστέρηση, λόγω της αφοσίωσής της στον σύζυγό της και της εμπιστοσύνης, που του δείχνει. Εκείνος από την άλλη αποδεικνύεται ματαιόδοξος, αφού δεν του αρκεί η αγάπη της συντρόφου του. Του χρειάζεται η επιβεβαίωση από τους τρίτους, τους ανθρώπους. Οι κάτοχοι βραβείου Όσκαρ ερμηνείας Lawrence και Bardem είναι και εδώ πολύ καλοί, με την γυναίκα να ξεχωρίζει, αφού η κάμερα παρακολουθεί αυτήν να παρακολουθεί Εκείνον. Από το βλέμμα της ηθοποιού περνούν όλα τα συναισθήματα, που απαιτεί ο ρόλος της. Ως Μητέρα μεταμορφώνεται από το πιο τρυφερό πλάσμα στο πιο επικίνδυνο.
Οι διεκδικητές ενός Όσκαρ Harris και Pfeiffer αποτελούν το αντίπαλο υποκριτικό δέος ως άλλοι Αδάμ και Εύα. Η Pfeiffer πραγματοποιεί φέτος ολική επαναφορά. Τον επόμενο μήνα πρωταγωνιστεί στο επίσης πολυαναμενόμενο φιλμ του Kenneth Branagh Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές. Εδώ δημιουργεί μία αρκούντως αντιπαθητική προσωπικότητα, που εισβάλλει όχι μόνο στον προσωπικό χώρο της πρωταγωνίστριας, αλλά και στον ψυχισμό της. Στην παρέα των ανεπιθύμητων φιλοξενούμενων συμμετέχουν ως Κάιν και Άβελοι - και στην ζωή αδερφοί - Brianκαι Domhnall Gleeson, ο βετεράνος της τηλεόρασης Stephen McHattie, αλλά και ο πατέρας του σκηνοθέτη Abraham.
Στο σκοτεινό σύνολο ανθρώπινων ψυχών και στο δυσοίωνο περιβάλλον ο Aronofsky ρίχνει φως μόνο όταν κινηματογραφεί τον έρωτα, την γέννηση και τον θάνατο. Μόνο τότε οι άνθρωποι λάμπουν. Για τον δημιουργό της ταινίας μόλις εκλείψει η Μούσα του Ποιητή, έρχεται ο Πόλεμος. Κατά τον σκηνοθέτη ο Δημιουργός μπορεί και να μην εποίησεν τα πάντα εν σοφία. Ο σεναριογράφος πιστεύει πως μόλις φύγει η έμπνευση ή εξαφανιστεί η Αγάπη, ακολουθεί το τέλος του κόσμου. Για αυτό το τέλος τραγουδά στο φινάλε του φιλμ η Patti Smith.
Μετά το 75ο λεπτό η φωτογραφία του Matthew Libatique (Black Swan, Requiem for a Dream) και το μοντάζ του Andrew Weisblum απογειώνουν το θέαμα, που εκτυλίσσεται στα σκηνικά των Larry Dias(Inception) και Martine Kazemirchuk. Ουσιαστικά εξαφανισμένη - κοινή συναινέσει - η μουσική του Johann Johannsson (Prisoners).
Trivia:Ανέλπιστη εμφάνιση από την Kristen Wiig.
Η ταινία κυκλοφορεί στις 19 Οκτωβρίου 2017 από την UIP.
