Ο Πατρινός Θάνος Μικρούτσικος είχε την ιδέα και εκείνος το ξεκίνησε το 1986.
Στην πορεία του βέβαια άλλαξε αρκετούς διευθυντές, να χτυπήσω ξύλο όμως, σαν θεσμός το Διεθνές Φεστιβάλ τής Πάτρας, μετά από τόσα χρόνια, εξακολουθεί να δίνει το παρών και να ομορφαίνει τη ζωή τής πόλης κάθε καλοκαίρι. Αυτό που με είχε εντυπωσιάσει απ’ την αρχή ήταν το ευρύ φάσμα των εκδηλώσεων, που κάλυπταν θέατρο, μουσική, εικαστικά, χορό ή σινεμά και αξιοποιούσαν ένα σωρό νέους κι ωραίους χώρους. Τα πρώτα χρόνια είχα βρεθεί πολύ κοντά στο Φεστιβάλ τής Πάτρας και είχα νοιώσει όλο τον παλμό.
Είχα τότε το σαλόνι μου με τα «Εξαιρετικά» στο περιοδικό «Ταχυδρόμος», και το Φεστιβάλ μού έδινε θέματα να καλύπτω. Αλλά με έστελνε και η ΕΡΤ για τις εξωτερικές της μεταδόσεις. Ακριβώς λοιπόν σε μια απ’ αυτές προτείνω να σταθούμε. Το ημερολόγιο έγραφε 19 Ιουλίου τού 1990 και θυμάμαι, με πόση χαρά καθώς σουρούπωνε, ανηφόριζα απ’ το λιμάνι προς το Αρχαίο Ωδείο Πάτρας, για να συναντήσω το τηλεοπτικό μας συνεργείο.
Πρωταγωνίστρια τής βραδιάς η Χάρις Αλεξίου. Μαζί της είχε ένα νεαρό τραγουδιστή, που είχε κιόλας ξεχωρίσει, τον Μανώλη Λιδάκη. Τότε μόλις είχε προσθέσει στο ρεπερτόριό της η Χαρούλα και τα ολοκαίνουργα τραγούδια που τής είχε χαρίσει ο Θάνος Μικρούτσικος, μαζί με την Λίνα Νικολακοπούλου, για τον δίσκο «Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια». Αυτά τα τραγούδια υπήρχαν φυσικά στη συναυλία, όμως εγώ διαλέγω τώρα για ν’ ακούσουμε ένα Χατζιδακικό τραγούδι, που έρχεται από πολύ παλιά και έχει τη δική του ιστορία.
Ο Χατζιδάκις το είχε γράψει για το «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που βασιζόταν στο βιβλίο τής Πηνελόπης Δέλτα. Το 1959 ανέβηκε το έργο από τον θίασο Βασίλη Διαμαντόπουλου-Μαρίας Αλκαίου και ήταν μια εξαιρετική παράσταση, που δυστυχώς δεν έπιασε. Ο νεαρός βαρύτονος που έλεγε τα τραγούδια, ο Θύμιος Μιχαλόπουλος, έφυγε λίγο μετά στην Ιταλία για σπουδές και τα τραγούδια θα είχαν ξεχαστεί, αν δεν υπήρχε ένας μαθητής τού Γεράσιμου Μηλιαρέση, που έπαιζε κιθάρα στην παράσταση και είχε και υπέροχη φωνή, ο Λάκης Παππάς.
Ο Λάκης είχε μάθει τα τραγούδια και άρχισε να τα λέει στον «Τιπούκειτο», πρώτη μπουάτ τής Πλάκας. Εκεί τον άκουσαν ο Γιώργος Φούντας και η Χρυσούλα Ζώκα και μίλησαν σχετικά στον Χατζιδάκι. Ο Μάνος έλεγε πως τα τραγούδια δεν τα θυμόταν καν. Ωστόσο, δύο απ’ αυτά, «Ο κυρ-Μιχάλης» και «Μανούλα μου», τα παρουσίασε με τον Λάκη Παππά στην «Οδό Ονείρων» τού θεάτρου Μετροπόλιταν το καλοκαίρι τού 1962. Και φτάνουμε στο 1965. Τα τραγούδια τού Χατζιδάκι για το «Παραμύθι χωρίς όνομα» και για τον «Ματωμένο γάμο» τού 1948, θα κυκλοφορούσαν τώρα πλάι-πλάι, σε έναν ωραίο δίσκο τής Κολούμπια, πάντα με τον Λάκη Παππά ερμηνευτή. Όμως στο βίντεο που σάς δείχνουμε, η Χάρις Αλεξίου και ο Μανώλης Λιδάκης τραγουδούν «Μανούλα μου», γυρνώντας μας στο καλοκαίρι τού 1990.
